Censer

Kadzielnica z ażurowym wieczkiem, porcelana celadonowa.

Wysokość pojemnika ok. 10 cm, średnica ok. 8 cm.
Pakowana w ozdobne pudełko prezentowe, oklejone z zewnątrz i wyścielane w środku jedwabiem.

Przedmiot wytworzny i zdobiony ręcznie (północny Fujian, Chiny). Wypalony w specjalnej konstrukcji piecu ziemnym, opalanym węglem drzewnym. Zobacz album zdjęć na facebook.

Celadon, seladon (chin. upr.: 青瓷; chin. trad.: 青瓷; pinyin: qīngcí: porcelana zielonkawa) – typ ceramiki chińskiej, wytwarzanej od IX w. Celem przyświecającym twórcom celadonu było stworzenie imitacji zastrzeżonego dla dworu imperatora nefrytu. Porcelana celadonowa pokryta jest zielonkawym, charakterystycznym szkliwem o barwie od jasno zielonkawej, aż do oliwkowej, wpadającej w brąz. Szczyt rozwoju technik wytwarzania osiągnięto w okresie Południowej Dynastii Song (XII - XIII w.). Celadon wypalany był w piecach ziemnych o specjalnej konstrukcji, umożliwiającej osiągnięcie temperatury przekraczającej 1300°, opalanych bambusowym węglem drzewnym. Najsłynniejsze wytwórnie celadonu znajdowały się w Longquan, na południu prowincji Zhejiang i sąsiednich rejonach. Celadon z północnego Fujian charakteryzuje się dodatkowym zdobieniem: podszkliwny, delikatny relief wklęsły, najczęściej motywy roślinne, czasmi także zwierzęce. Relief tworzony był wymagającą mistrzostwa techniką kehua (na pół noża).